بررسی فرآیند تغییر نام معابر و اماکن عمومی

  این تحقیق با نگاهی جامعه شناسانه، به بررسی موضوع(تغییر نام اماکن عمومی) می پردازد و در پی آن است تا دریابد به چه دلایلی بعضی از اسامی جدید که بعد از انقلاب اسلامی برای اماکن عمومی انتخاب شدند، بین مردم رواج پیدا کردند ولی نام های زیادی بین مردم رایج نشدند. در بیشتر شهرهای ایران به طور وسیع و دامنه داری، اسامی بسیاری از اماکن عمومی عوض شدند ولی پس از چند سال، اغلب اسامی جدید به فراموشی سپرده شدند. آیا به کار نبردن اسامی جدید انگیزه سیاسی دارد؟ یا عوامل دیگری باعت رایج شدن مجدد اسامی قبلی این اماکن شده است؟ این تحقیق در سال 1380 و با استفاده از روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام شد که پس از اتمام مطالعات زمینه ای از طریق مراجعه به محلات و بررسی نقشه رسمی شهر، داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه و تشکیل گروه مباحثه جمع آوری گردید. جامعه آماری تحقیق، «شهر قم و (چهارصد نفر» به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شدند. پاسخگویان به شکلی تصادفی با در نظر گرفتن ناهمگونی فرهنگی مناطق مختلف شهر برگزیده شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که پس از انقلاب اسلامی تنها نام اماکنی تغییر یافته که اسامی قبلی ان ها مربوط به یکی از وابستگان رژیم شاهنشاهی بوده است، یعنی بار ارزشی منفی داشته اند. از بین چهار نام تغییر داده شده، تنها نام جدید چهار مکان در بین مردم رواج پیدا کرده است، البته عامل دخیل بودن «انگیزه سیاسی» در به کار نبردن اسامی جدید تأیید نشد.